ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΥΠΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος στον Περισσό, για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και τις πολιτικές εξελίξεις. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει την εισηγητική τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα και τη συζήτηση που ακολούθησε με τους δημοσιογράφους.

Η απειθαρχία σε βιομήχανους και ΕΕ πρέπει να γίνει πράξη για το κίνημα

Η εισηγητική τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Η Αλέκα Παπαρήγα στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

Στην εισηγητική της ομιλία η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:«Σήμερα, ένα από τα μεγάλα θέματα που προβάλλουν οι εφημερίδες είναι ότι καταργούνται από την υπηρεσιακή κυβέρνηση μνημονιακοί νόμοι, προσέξτε, από την υπηρεσιακή, και αφορμή δίνει η παρέμβαση του υπουργείου Εργασίας και του ΣΕΒ, που ο ΣΕΒ ξεσηκώνει τον κόσμο να μη γίνει δεκτή η μείωση 22% του κατώτατου μισθού. Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο με την ευκαιρία, για να δούμε πόσο διατεθειμένα είναι τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, να καταργήσουν τους μνημονιακούς νόμους.
Αφορά τη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ της Ενωσης Τεχνικών της ΔΕΗ. Εκεί η "Αγωνιστική Συνεργασία", είναι η παράταξη μέσα στην οποία συμμετέχουν κομμουνιστές, φίλοι του Κόμματος, συνεργαζόμενοι, κατέθεσε πρόταση να απορριφθεί το σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης που έχει ετοιμαστεί με διάλογο και μέσα στη ΔΕΗ απ' τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Το σχέδιο αυτό προβλέπει αναγνώριση της μείωσης κατά 32% μεσοσταθμικά των μισθών και άρση της μονιμότητας των εργαζομένων, που σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος των απολύσεων.

Η πρώτη αντίδραση των άλλων παρατάξεων ήταν να μη συζητηθεί το θέμα με τη μορφή της ψηφοφορίας, αλλά να αναδειχτούν προς τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ κάποια σημεία που μπορεί να υπάρχει διαφωνία. Η διαφωνία που εξέφρασε η ΠΑΣΚΕ και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν διαφωνία πάνω στα δύο κεντρικά ζητήματα, μείωση των αμοιβών και άρση των απολύσεων. Τελικά η "Αγωνιστική Συνεργασία" επέβαλε την ψηφοφορία. Με διαφορά μιας ψήφου απορρίφθηκε η πρότασή της.

Προσέχτε τώρα πώς ψήφισαν. Ηταν παρόντα 30 απ' τα 31 μέλη του ΔΣ της Ενωσης Τεχνικών. Την πρόταση της "Αγωνιστικής Συνεργασίας" ψήφισαν 14 μέλη, τα 8 απ' τα 9 μέλη της ΔΑΚΕ, ένα μέλος μιας παράταξης, ΑΣΕ λέγεται, και ένα μέλος της ΠΑΣΚΕ. Την πρόταση καταψήφισαν τα 3 μέλη του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ και τα 12 μέλη της ΠΑΣΚΕ. Εντύπωση δε μας κάνει αυτό. Πώς θα καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι; Στη Βουλή περιμένουμε, αν πρώτα απ' όλα οι εργαζόμενοι δεν τους καταργήσουν στην πράξη με την πάλη τους; Τότε θα είναι πιθανόν - να δούμε και τη σύνθεση της νέας Βουλής - κάτι να γίνει.Δε μας κάνει εντύπωση. Ο αριστερός Κον Μπεντίτ, ο άνθρωπος του Μάη του 1968, πολύ σημαντικής εξέγερσης, που δεν είχε όμως πρόταση ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, κατάντησε αυτό που κατάντησε σήμερα. Ετσι ξεφουσκώνουν οι εξεγέρσεις, όταν είναι τυφλές και δεν καλλιεργούν το έδαφος, συνείδηση και προϋποθέσεις για ριζική αλλαγή μέχρι τέλους.

Λαϊκή απειθαρχία και ανυπακοή

Οσον αφορά τη χτεσινή παρέμβαση του ΣΕΒ. Είναι άκρως επικίνδυνη. Ακρως επικίνδυνη. Καταρχήν, ο ΣΕΒ διαπιστώνει ότι δεν έχει ανάγκη να πέσουν οι μισθοί κάτω από τα 400 - 500 ευρώ. Τι να πάρεις; Τι να κερδίσεις αν τους ρίξεις τους μισθούς; Δε βάζει όμως, προσέξτε, να καταργηθεί ο νόμος, μνημονιακός κι αυτός, που λέει ότι μειώνεται κατά 32% ο μισθός πρόσληψης, ο κατώτατος δηλαδή μισθός, για τους νέους μέχρι 25 ετών.

Γιατί κοιτάξτε να δείτε, στα επόμενα χρόνια, στο βαθμό που υπάρξει ισχνή ανάκαμψη, αυτοί που θα προσλαμβάνονται στις βιομηχανίες θα είναι νέοι, μέχρι 25 χρόνων. Επομένως, αυτοί μπορεί να προσλαμβάνονται και με 300 - 350 ευρώ. Τώρα τον 50άρη, τον 60άρη δεν πρόκειται να τον προσλάβουν στη βιομηχανία. Τι να τον κάνουν; Αρα, δεν τους νοιάζει ο κατώτατος μισθός να μείνει ως έχει.Δεύτερον, να αυξηθεί λέει ο ΣΕΒ η μετενέργεια από 3 μήνες σε 6. Αν δει κανείς το σύνολο των εξελίξεων, η μετενέργεια, που έγινε και κατά τη διάρκεια των εντολών το μείζον θέμα, μπορεί να την ακυρώσει η εργοδοσία μια χαρά. Δηλαδή, και τους 3 και τους 6 μήνες. Επιπλέον, ο ΣΕΒ έβαλε το εξής ζήτημα: Το "μη μισθολογικό κόστος", που εμείς το μεταφράζουμε σε μείωση μέχρι και κατάργηση ενδεχομένως των εργοδοτικών εισφορών και βεβαίως νέες φοροαπαλλαγές.
Γιατί λοιπόν σήμερα, η κατεύθυνση, ας πούμε κομμάτων αριστερών, αγωνιστικών, ριζοσπαστικών πρέπει να είναι η αξιοποίηση της πρότασης του ΣΕΒ και να υπάρχουν και πηχυαίοι τίτλοι ότι καταργούνται οι μνημονιακοί νόμοι; Εμείς ως Κόμμα απευθυνόμαστε στους εργατοϋπάλληλους και τους λέμε: Μην υπογράφετε ατομικές συμβάσεις, γίνετε όσο περισσότεροι αυτοί που θα αντισταθείτε για να μπορεί η αντίσταση αυτή να περάσει μέσα στους τόπους δουλειάς. Καλούμε τις Ομοσπονδίες, κι αυτό πρέπει να το επιβάλουν από κάτω οι εργαζόμενοι, να μην υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση με μείωση μισθού. Να καταργήσουν, δηλαδή, και τη μείωση και τη μετενέργεια στην πράξη.
Εδώ, βεβαίως, αυτός ο αγώνας θέλει αποφασιστικότητα, ενότητα των εργαζομένων από τα κάτω και να ξεπεραστεί ο φόβος των απολύσεων. Γιατί όταν όλοι δεν υπογράφουν, δεν μπορεί ένας εργοδότης να τους απολύσει όλους τους εργαζόμενους. Αυτό λοιπόν είναι το ζήτημα. Εμείς καλούμε τους εργαζόμενους να δηλώσουν απειθαρχία και ανυπακοή στους μνημονιακούς νόμους. Διαφορετικά, ό,τι και να γίνει στις εκλογές, δεν πρόκειται ο εργαζόμενος να πετύχει τίποτα.
Και μια άλλη πλευρά. Το επιστημονικό ινστιτούτο που έχει ο ΣΕΒ, το ΙΟΒΕ, έδωσε έναν κατάλογο κλάδων στους οποίους μπορεί να γίνουν επενδύσεις. Βεβαίως, είναι κλάδοι που έχουν πολύ ψωμί για τα κέρδη, δεν το συζητάμε, σύγχρονοι κλάδοι, προσέξτε, όμως, αυτό που έχει σημασία: Ο ΣΕΒ βάζει το εξής ζήτημα, για ένα νέο "συμβόλαιο αλληλεγγύης" ανάμεσα στο δημόσιο τομέα, δηλαδή το κράτος και τους βιομηχάνους. Αυτοί, λοιπόν, που λένε "όχι" στον κρατικό παρεμβατισμό, εννοούν όσον αφορά την κοινωνική πολιτική, την προστασία των εργαζομένων απ' την ανεξέλεγκτη, ασύδοτη, που είναι μέσα στη φύση του καπιταλιστή αυτή η ασυδοσία, δράση.
Οταν πρόκειται τώρα για στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων, εκεί ο κρατικός παρεμβατισμός είναι άγιος, είναι καλός. Για να δείτε, δηλαδή, αυτά που ακούμε, δημόσιες επενδύσεις, δημόσιος τομέας κ.λπ. που υποτίθεται ότι είναι μια αντιφιλελεύθερη πρόταση. Αυτή η πρόταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά σχέση αλληλεγγύης ανάμεσα στο κράτος και στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Επαναδιαπραγμάτευση με όρους σφαγής του λαού

Σήμερα, θέλουμε να κάνουμε μια δήλωση, θα ασχοληθούμε βεβαίως και σε όλη την προεκλογική περίοδο και μετά με την άτυπη Σύνοδο της ΕΕ. Αποκαλύφθηκε η αυταπάτη που καλλιεργούν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, για το "νέο αέρα" που πνέει και ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε μία ευνοϊκή για την Ελλάδα, για το λαό, επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Ολοι τους υπέγραψαν το εξής πράγμα: Να δούμε και την επαναδιαπραγμάτευση, αλλά ο προκαταβολικός όρος είναι να τηρήσετε όλες τις δεσμεύσεις.
Ξέρουμε τι σημαίνει "δεσμεύσεις". Περικοπές μισθών και δικαιωμάτων. Αυτή είναι η δημοσιονομική πειθαρχία, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων για νέα πεδία κερδοφορίας, νέα πακέτα στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων, προσέξτε, με μισθούς ακόμα πιο κάτω. Αναφερόμαστε σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα, γιατί έχει κηρυχθεί, έχει αναγορευτεί η ανταγωνιστικότητα σε σύγκριση με Κίνα, Ινδία και Βραζιλία, όπου οι μισθοί είναι κάτω κι απ' το κατώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ευρωομόλογο, είναι μια μορφή δανεισμού, όπου η Γερμανία αρνείται να μπει εγγυήτρια γι' αυτό δεν το θέλει. Αυτή θα είναι ο εγγυητής και σ' αυτήν την περίπτωση και αν περάσει το ευρωομόλογο, η Γερμανία θα πάρει μεγάλο μερίδιο διείσδυσης των γερμανικών μονοπωλιακών ομίλων στην Ευρώπη. Η επαναδιαπραγμάτευση, αν γίνει, θα είναι με νέους όρους σφαγής. Η διαπάλη Ολάντ και Μέρκελ αφορά τα γερμανικά και γαλλικά κεφάλαια, τους γερμανικούς και γαλλικούς μονοπωλιακούς ομίλους, δεν αφορά τους λαούς, θα το πούμε για χιλιοστή φορά. Απέναντι στον ελληνικό λαό έχουν κοινή γλώσσα.
Και μάλιστα, επιτρέψτε μου να σας διαβάσω ένα κομμάτι απ' το πρόγραμμα του Ολάντ. Προσέξτε, πίσω από αθώα πράγματα, πίσω από τίτλους που μπορεί να τους υιοθετήσουμε κι εμείς ως Κόμμα και όλα τα κόμματα, τι μπορεί να κρύβεται σε συνθήκες κρίσης και μεγάλων περικοπών των κοινωνικών δαπανών.
Λέει ο Ολάντ: "Θα προτείνω κάθε ενήλικας, σε προχωρημένη ηλικία ή τελευταία φάση ανίατης ασθένειας η οποία προκαλεί ανυπόφορο ψυχικό, φυσικό κ.λπ. πόνο να ζητήσει υπό συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις ιατρική βοήθεια για να τελειώσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια". Εάν έγραφε "είμαι υπέρ της ευθανασίας", θα το υπογράφαμε και εμείς, με την έννοια την εξής: Η ευθανασία για να γίνει έχει ορισμένες ιατρικές, επιστημονικές και νομικές προϋποθέσεις.
Εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα - γιατί αυτό κάνει το ΚΚΕ, ψάχνει τα πράγματα, όχι στους τίτλους - να πούμε ότι σε συνθήκες που περικόπτονται δαπάνες ακόμα και στα ΑμΕΑ, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να φτάσουν μέχρι το τέλος της ζωής σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, να είναι τυφλοί κ.λπ. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι για εύλογους λόγους αυτή η θέση Ολάντ μπορεί να οδηγήσει, αντί να μπορεί ένας ηλικιωμένος να ζήσει, με όποιον τρόπο μπορεί να ζήσει, να μας πεθαίνουν στο τέλος. Γιατί, ξέρετε, η προστασία των ανθρώπων με προβλήματα ποιότητας ζωής κοστίζει πάρα πολύ.
Δεν είναι τυχαίο στο προεκλογικό πρόγραμμα. Αν έγραφε "είμαι υπέρ της ευθανασίας", καταλαβαίνουμε όλοι τι θα πει ευθανασία.

Χειραφετημένο κίνημα με ρίζα στους τόπους δουλειάς

Τέλος, επειδή ανέκυψε το θέμα των δημοψηφισμάτων. Βεβαίως, εμείς ως Κόμμα δεν έχουμε αντίρρηση και έχουμε ζητήσει αρκετές φορές να γίνει δημοψήφισμα, και για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Δεν είναι έξω απ' τη λογική του ΚΚΕ, είναι μια μορφή πάλης, ενταγμένη μέσα στο κύριο μέτωπο της ταξικής πάλης, που κατά περίπτωση μπορεί να το ζητήσεις. Ξεκαθαρίζουμε όμως το εξής πράγμα: Τα δημοψηφίσματα που γίνονται στην Ευρώπη τα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.
Ακόμα κι όταν η Ιρλανδία με όρους ομοφωνίας καταψήφισε το Σύμφωνο για το ευρώ ή αυτό το Σύμφωνο της Λισαβόνας, περίμεναν ένα χρόνο, προχώρησαν τα μέτρα σε όλες τις άλλες χώρες και περίμεναν ένα χρόνο να ξαναψηφίσει αλλιώς ο λαός της Ιρλανδίας. Πρέπει, λοιπόν, να ξέρουν οι λαοί ότι τα δημοψηφίσματα δε σημαίνει σεβασμός, υπάρχουν τρόποι να παρακάμπτονται και πολύ περισσότερο τα διλήμματα που μπαίνουν, τα ερωτήματα στα δημοψηφίσματα, είναι τέτοια που επιτρέπουν εν πάση περιπτώσει να περάσει η τρομοκρατία.
Απ' αυτή την άποψη, εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό κι όταν έρθει η ώρα για το δημοψήφισμα να ξέρει καλά τι θα ψηφίσει. Να κάνει σημαία του στις σημερινές συνθήκες, που δεν έχουν διαμορφωθεί όροι ανατροπής, την απειθαρχία και ανυπακοή στις δεσμεύσεις της ΕΕ. Και να τα μεταφράσει αυτά σε στόχους πάλης, σε αιτήματα, δεν είναι μια γενική άναρχη και αφηρημένη απειθαρχία.
Αυτό σημαίνει, π.χ., ότι παλεύεις, τουλάχιστον σήμερα, για Συλλογικές Συμβάσεις που δεν έχουν μείωση. Αλλιώς, όταν ψηφίζεις είτε στις εκλογές που έρχονται, είτε στα δημοψηφίσματα, ξέροντας ότι πρέπει να ψηφίζεις εντός της στρούγκας, αυτά τα δημοψηφίσματα δε γίνονται όπλο του λαού, γίνονται όπλα νομιμοποίησης της σημερινής άγριας και βάρβαρης κατάστασης.
Οι εκλογές λένε ότι πρέπει να πάρουν ένα δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Εμείς δεν παίζουμε με τα λόγια. Οντως προσδίδουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος με την έννοια "ποιος είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής στην ΕΕ". Αν θα είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Τσίπρας, δεν ξέρω, ο Κουβέλης ή ο Καμμένος. Εμείς λέμε ότι αυτός που μπορεί να "διαπραγματεύεται" είναι ο αγωνιζόμενος λαός, από τα κάτω προς τα πάνω και αυτοί που έχουν καταλήξει ότι μέσα στην ΕΕ δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση και φιλολαϊκή ανάπτυξη.
Ενα τέτοιο κίνημα, που δεν είναι ακόμα πλειοψηφικό, με την έννοια να έχουν ανατραπεί οι συσχετισμοί μέσα στην κοινωνία, μπορεί να "διαπραγματεύεται" - το λέω εντός εισαγωγικών -, δηλαδή να αποσπά κάποιες κατακτήσεις. Μόνο όταν έχεις ξεφύγει από το δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" και έχεις στο μυαλό σου, στη συνείδησή σου, ότι πρέπει σε κάποια φάση να νικήσεις στην αποδέσμευση, με τους όρους που βάζει το ΚΚΕ, γιατί αποδεσμευμένη Ελλάδα, αν ο λαός δεν είναι αφεντικό της, δε θα είναι καθόλου καλύτερα. Θα είναι ακόμα περισσότερο δεσμευμένη και στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, χωρίς να υπάρχει γραπτή δέσμευση.
Επομένως κι αν θέλουν να πάρουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα, αυτός είναι κάλπικος γιατί είναι εκβιαστικός. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται ως κόμμα, με το πρόγραμμα και τη στρατηγική του, να πειθαρχήσει στις αποφάσεις των βιομηχάνων και της ΕΕ. Αλλά η απειθαρχία πρέπει να γίνει πράξη για το κίνημα, ένα κίνημα πλειοψηφικό που η ρίζα του, η βάση του, τα πόδια του, είναι στους τόπους δουλειάς. Οποιοδήποτε άλλο κίνημα δεν έχει βάση στους τόπους δουλειάς ακόμα και όταν έχει ριζοσπαστικά, γνήσια αιτήματα, αυτό το κίνημα θα γίνει αλά Κον Μπετίτ στην πορεία και χωρίς καλά καλά να το καταλάβουν κι αυτοί που μετέχουν με πάρα πολύ καλή πρόθεση και με πάρα πολύ καλή διάθεση».

Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους: 

Θέλουν αποδυναμωμένο το ΚΚΕ για κίνημα ηττημένο

Στιγμιότυπο από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

-- Κα Παπαρήγα, μια και κάνατε αρκετές αναφορές στον ΣΕΒ, τον τελευταίο καιρό, από την πρώτη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, έχετε αναδείξει το θέμα του σχεδίου αποδυνάμωσης του ΚΚΕ. Ηθελα να σας ρωτήσω σε αυτό το σχέδιο είναι μέσα ο ΣΕΒ, είναι άλλα κόμματα, η ΕΕ;-- Εμείς δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να μιλήσουμε για μυστικές συναντήσεις, για τα τάδε πρόσωπα και για τάδε επιτελεία. Ομως, αυτό που είναι απολύτως, βέβαιο, είναι ότι η καπιταλιστική εργοδοσία θέλει να αποδυναμώσει το ΚΚΕ. Και για ποιο λόγο; Γιατί δε θέλουν να αναπτύσσονται αγώνες στους τόπους δουλειάς. Αυτό. Υπάρχει απεργία, στην οποία δεν καταναλώθηκε χρόνος για να χτυπηθεί το ΚΚΕ; Ακόμα και σε απεργίες που δεν είχαν οι κομμουνιστές την πλειοψηφία στα σωματεία. Ακόμα, αν θέλετε, σε απεργίες που εμείς μπορεί να μη συμφωνούσαμε σε όλα τα αιτήματα, αλλά τις στηρίζουμε, όταν υπάρχουν έστω και 3 - 4 θετικά αιτήματα για τους εργαζόμενους, έστω και αν δεν είναι ολοκληρωμένα.
Αν αφιέρωναν στις κινητοποιήσεις τώρα προεκλογικά στα δελτία ειδήσεων το μισό χρόνο που αφιέρωναν για να χτυπήσουν το ΚΚΕ, θα ήμασταν πάρα πολύ ευχαριστημένοι για την υψηλή προβολή που θα είχαμε στα μέσα ενημέρωσης. Τώρα υπάρχει σιγή. Οι επιχειρηματίες αυτό το λένε ανοιχτά. Ενα αυτό.
Δεύτερον: Να βάλουμε όμως και μία άλλη πλευρά. Το σύστημα έτσι θα είναι πάντα απέναντι στο ΚΚΕ και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, γιατί θέλουν να ηττηθεί το κίνημα. Γιατί σου λέει αποδυναμωμένο το ΚΚΕ, θα δεχτεί χτύπημα και το κίνημα. Υπάρχει, όμως, και μία άλλη πλευρά, υπάρχει ένα αντικειμενικό γεγονός που αξιοποιούν και επιχειρηματίες: Ενα σημαντικό ρεύμα, αντικειμενικά, έχει διαμορφωθεί ένα λαϊκό ρεύμα, που θέλει να ζήσει καλύτερα, που δεν αντέχει άλλο, αλλά που ακόμα αυτό το λαϊκό ρεύμα δεν έχει υιοθετήσει γραμμή ρήξης και ανατροπής. Και αυτό το ρεύμα τραβιέται προς εκείνους τους πολιτικούς χώρους που επαγγέλλονται ανατροπή χωρίς ανατροπές. Αυτό.
Βεβαίως, πιστεύουμε ότι αυτή την περίοδο υπάρχει ένας σημαντικός προβληματισμός και αρχίζουν πολλοί και προβληματίζονται και σκέφτονται. Εμείς θα πούμε σε αυτό το λαϊκό ρεύμα: Μην παρασύρεσαι από αυτά που λέει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις αντιφάσεις που έχει, γιατί κινούνται στα ίδια πλαίσια πολιτικής. Αυτός που κάνει ουσιαστική κριτική και πολεμική στον ΣΥΡΙΖΑ κι αυτός που μπορεί να το κάνει είναι το ΚΚΕ. Ούτε η ΝΔ μπορεί ούτε το ΠΑΣΟΚ, και κανείς δεν πρέπει να επηρεάζεται απ' αυτούς.
Πρέπει να καταλάβουν το ΚΚΕ τι λέει. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αντιμετωπίσει την επίθεση που δέχεται για λόγους ανταγωνισμού στις εκλογές από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο ένας λέει "ο Ολάντ τα λέει καλά", μετά όταν ο Ολάντ συναντάει τον άλλο, ξινίζεται και ο άλλος και τον λέει "Ολαντρέου". Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο μιας συντηρητικής στροφής των μαζών μετεκλογικά. Αυτός που μπορεί να αντιμετωπίσει ιδεολογικά και πολιτικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και κάθε μορφή συντηρητισμού, είναι βεβαίως το κίνημα πριν απ' όλα, το ταξικό κίνημα, η ταξική πάλη και το ΚΚΕ.
Να καταλάβει ο κόσμος, γιατί η ΝΔ χτυπάει τον ΣΥΡΙΖΑ; Τον χτυπάει σαν το χταπόδι. Πρώτα πρώτα τον χτυπάει για ψήφους. Και δεύτερον, η αστική τάξη δε θέλει ιμιτασιόν κόμματα, θέλει γνήσια δικά της, τα ιμιτασιόν δεν τα θέλει. Το ΚΚΕ, όμως, μπορεί να αντιπαλέψει το συντηρητισμό που μπορεί να καλλιεργηθεί και να τον μετατρέψει σε ριζοσπαστισμό.

Ο λαός να τιμήσει την ειλικρίνεια του ΚΚΕ

-- Αυτοί που λένε ότι αφού το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετέχει σε κάποια συγκυβέρνηση στις επόμενες εκλογές, για ποιο λόγο ζητάτε από τον κόσμο να σας ψηφίσει; Τι έχει να περιμένει από το ΚΚΕ στις 18 Ιουνίου;
-- Εάν λέγαμε ότι θα συμμετάσχουμε σε κυβέρνηση ο κόσμος θα έπρεπε να αισθανθεί πανικό. Αυτό που του λέμε είναι ότι την άλλη μέρα, επειδή τα προβλήματα δεν πρόκειται να ξεπεραστούν, και ακόμα μπορεί να γίνουν και χειρότερα, χρειάζεσαι ένα ισχυρό ΚΚΕ για να δυναμώσει το κίνημα που πρέπει να έχει αφετηρία τους τόπους δουλειάς. Οποιοδήποτε άλλο κίνημα, σεβαστό είναι, αλλά δεν θα έχει αποτελεσματικότητα. Και ένα δεύτερο: Υπάρχει και ένα πρακτικό αποτέλεσμα αν έχεις ένα μεγάλο αριθμό βουλευτών μέσα στη Βουλή, μέσα σε μια Βουλή που θα είναι κινούμενη άμμος, δηλαδή είναι σε μια διαδικασία που αναμορφώνεται το πολιτικό σύστημα.
Τέσσερα χρόνια δεν πρόκειται να μείνει η κυβέρνηση. Να βάλω και την υπογραφή και να δεσμεύσω το Κόμμα σε αυτό δεν γίνεται, αλλά είναι πολύ πιθανό. Εδώ με κυβερνήσεις σταθερές ας πούμε δεν έχουν γίνει εκλογές στα τέσσερα χρόνια ποτέ. Επομένως, μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ μπορεί συγκυριακά να περάσει ένα σχέδιο νόμου, π.χ. για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, και κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος. Μπορεί η κοινοβουλευτική του ομάδα να παίξει ρόλο.
Και αυτή η κοινοβουλευτική ομάδα που είχαμε με αυτό το συσχετισμό, εμείς φέραμε το θέμα, γιατί είχαμε την αριθμητική δύναμη να βάζουμε τις ονομαστικές ψηφοφορίες και να στριμώχνεις βουλευτές να ψηφίζουν ή να μην ψηφίζουν. Ανεξάρτητα τώρα αν οι βουλευτές έκαναν ένα βήμα και μπορεί να κάνουν και τρία βήματα πίσω, δεν έχει σημασία. Αλλά εγώ σας λέω, ένα όπλο της ονομαστικής ψηφοφορίας, γιατί εδώ κάνεις επιλογή να βάλεις ονομαστική ψηφοφορία. Δεν είναι καλό αυτό; Δεν δυσκόλεψε σε ορισμένα πράγματα; Αν έχεις μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα, αξιοποιώντας έστω υποσχέσεις που δίνουν άλλα κόμματα και την πίεση του λαού, δεν μπορείς κάτι να παρεμποδίσεις;
Αυτό που λέμε, θα φέρουμε σχέδιο νόμου για το μνημόνιο. Δεν πρόκειται να το φέρει καμία κυβέρνηση. Οποια κι αν είναι, δεν θα το φέρει. Δεν είναι δηλαδή χαμένη η δύναμη του ΚΚΕ στη Βουλή και θα είναι αξιοποιήσιμη ακριβώς γιατί δεν θα είναι στην κυβέρνηση και θα είναι αδέσμευτο το Κόμμα. Σε οποιαδήποτε κυβέρνηση θα είμαστε με δεμένα χέρια. Γιατί δεν μπορείς να φέρεις πράγματα αντίθετα προς την κυβέρνηση που συμμετέχεις.
Θα σας πω και κάτι άλλο που άκουσα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Λέει ένας δημοσιογράφος: Το ΚΚΕ μιλάει για δυο σενάρια. Ευρωζώνη με G-euro ή πτώχευση. Λέει: Ετσι είναι αλλά το ΚΚΕ πληρώνει την ειλικρίνειά του. Γιατί ο λαός δεν θέλει να ακούσει αυτά. Ενα μέρος του λαού - και το λέμε συμπαθητικά, δεν τον κατηγορούμε - θέλει να βγει μια κυβέρνηση που θα του λύσει τα προβλήματα. Και εμείς του λέμε ότι πάμε για πτώχευση. Αλλά να είσαι στο δρόμο, όχι να κλαις τη μοίρα σου.
Και λέει ο δημοσιογράφος: Θα την πληρώσει αυτή την ειλικρίνεια που έχει. Δηλαδή θα πρέπει να λέμε στο λαό ό,τι αρέσει; Πρέπει να του πούμε αυτό που είναι. Ούτε υπερβολές. Ε, λοιπόν έτσι είναι τα πράγματα. Θα την πληρώσει λέει την ειλικρίνειά του. Οχι. Πρέπει ο λαός να τιμήσει αυτή την ειλικρίνεια.

Παράγοντας ανάκαμψης η ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη

-- Πολύ λόγος γίνεται τελευταία...
-- Από ποιο μέσο είστε;
-- Από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ.
-- Να τους μεταβιβάσετε τα παράπονά μου για τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο που κρατάνε τρία λεπτά. Λείπουμε. Κι αν τους πάρεις για να διαμαρτυρηθείς, σου απαντάνε τώρα είστε πέμπτο κόμμα, δεν είστε τρίτο. Αλλά εμείς κι όταν ήμασταν τρίτο ζητάγαμε όλα τα κόμματα να εμφανίζονται. Δεν μπορεί να μένουν μέχρι στο ΠΑΣΟΚ ή το πολύ πολύ μέχρι τους «Ανεξάρτητους Ελληνες». Να τους το πεις εκ μέρους μου. Λοιπόν, στην ερώτηση.
-- Γίνεται πολλή κουβέντα τώρα τελευταία γι' αυτή τη στροφή που γίνεται στην Ευρώπη, υπάρχει σκεπτικισμός για μια πιο προοδευτική ατζέντα κλπ. Το ΚΚΕ αναγνωρίζει αυτή τη στροφή; Κι αν ναι, η στάση που κρατάει είναι ίδια μετά από αυτή τη λεγόμενη στροφή; Και δεύτερον, πολλοί λένε ότι αυτή η στροφή γίνεται στη χώρα μας, η πτώση του δικομματισμού, η άνοδος των αριστερών κομμάτων. Αν όντως αυτή η στροφή υπάρχει και στη χώρα μας, το ΚΚΕ τι στάση κρατά;
-- Αυτό που συζητήθηκε στην άτυπη Σύνοδο και θα συζητηθεί και στην επόμενη, δηλαδή θα δώσουν βάρος στον περιορισμό των δημοσιονομικών ή στην ανάπτυξη, αυτή η συζήτηση ξεκίνησε από το ξέσπασμα της κρίσης. Και ξεκίνησε και τώρα δυνάμωσε, όχι γιατί βγήκε ο Ολάντ και γιατί ήρθε αυτό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα της Ελλάδας και ο Ολάντ μπορεί να είναι η ατμόσφαιρα. Επί της ουσίας, όμως, αυτή η συζήτηση δυνάμωσε όταν βλέπουν ότι η μία μετά την άλλη χώρα στην ΕΕ περνάει σε κρίση.
Σας θυμίζω τι έγινε με την Ολλανδία. Οταν άρχισαν οι δείκτες της Ολλανδίας. Εκεί «τα 'παιξαν» στην ΕΕ, γιατί η Ολλανδία ήταν από τις πιο δυναμικές χώρες που δεν είχε προβλήματα κρίσης. Και σου λέει, άμα μπει και η Ολλανδία στην κρίση... Το είπαν ορισμένοι τότε, ότι διαλύεται η Ευρωζώνη. Αρα, λοιπόν, έχουμε μία αγωνιώδη προσπάθεια να βρεθεί διέξοδος από την κρίση, όμως η ατζέντα που αφορά τους λαούς όχι μόνο δεν είναι για τη βελτίωση της ζωής των λαών, αλλά παράγοντας για την ανάκαμψη είναι η ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη. Επομένως, το ΚΚΕ παρατηρεί τις στροφές και τις παραστροφές που υπάρχουν, τις αναλύει, τις εξηγεί και δε μας αιφνιδίασε αυτό το πράγμα.

Η ζωή επιβεβαιώνει τις θέσεις μας

Οι εξελίξεις στην Ελλάδα. Πριν δύο χρόνια, μετά ακριβώς από τη διαμόρφωση της τρόικας, υπήρχε μια πολυσέλιδη ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου και μετά ανάλογη τοποθέτηση της Κεντρικής Επιτροπής όπου βάζαμε το εξής ζήτημα: Οχι μόνο ότι θα οξυνθεί η κρίση, που τότε ήταν μόνο η Ελλάδα και η Ιρλανδία μέσα στην κρίση και είχε κάποια προβλήματα η Αγγλία. Είπαμε ότι θα υπάρχει πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης και ότι θα περάσουμε σε φάση που δε θα σχηματίζονται κυβερνήσεις. Και πριν 6 μήνες, αν θυμάμαι καλά, η Κεντρική Επιτροπή επανέλαβε αυτό το θέμα, ότι θα περάσουμε σε μία φάση πολιτικής αστάθειας.
Ποια ήταν όμως η θέση μας στο λαό; Μην τη φοβάσαι αυτήν την πολιτική αστάθεια. Και πρέπει να συνηθίσεις. Δε θα σχηματίζονται και κυβερνήσεις εύκολα. Αυτό δείχνει ότι ο λαός αφυπνίζεται, ότι έχει δυσκολία το πολιτικό σύστημα και το θέμα είναι τι; Να προχωρήσουμε παραπέρα και να αδυνατίζει το πολιτικό σύστημα. Να αρχίζει να κλονίζεται, αρκεί ο λαός να είναι μπροστά, με κατεύθυνση ρήξης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Αν ο λαός μείνει θεατής τότε θα δώσει τη δυνατότητα στο πολιτικό σύστημα να φτιάξει νέα κόμματα, νέους πόλους. Και στην Ελλάδα ετοιμάζεται το δίπολο. Δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μέχρι τις εκλογές, αλλά μετά από αυτές θα έχουμε ένα καινούριο δίπολο. Και καινούρια κόμματα και μην σου πω και καινούριους - σε ορισμένες περιπτώσεις - αρχηγούς. Γιατί να αλλάξουμε θέση όταν η ζωή μας επιβεβαιώνει;
Και με συγχωρείτε, μπορεί να είναι και εγωιστικό, όταν ξαναδιάβαζα αυτές τις μέρες την απόφαση του Πολιτικού Γραφείου αισθάνθηκα μία υπερηφάνεια για το Κόμμα μου και λέω κοίταξε τώρα, σε φάση που δε φαινόταν τίποτα να λέμε δε θα μπορούν να σχηματιστούν κυβερνήσεις, όταν δεν είχε φανεί τίποτα στον ορίζοντα. Να, το έχουμε πει, αρχές του 2010. Γιατί να αλλάξουμε θέση; Οι άλλοι να αλλάξουν θέση αν θέλουνε, και να απαντήσουν στον ελληνικό λαό τι από όλα αυτά που τους είχαν πει έγινε.

Δεν συζητιέται η ουσία, αλλά η ατάκα

-- Είπατε ότι καλούμε το λαό όταν έρθει η ώρα για δημοψήφισμα. Θεωρείτε δεδομένο ότι θα πάμε για δημοψήφισμα;
-- Οχι, ακούγεται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν συναντήσουν δυσκολία στη διαπραγμάτευση θα προχωρήσουν σε δημοψήφισμα. Είμαστε υποχρεωμένοι κι εμείς ως κόμμα να τοποθετηθούμε. Οταν αρνηθήκαμε το δημοψήφισμα "Ευρώ ή δραχμή" του Παπανδρέου, δεν το κάναμε γιατί είμαστε αντίθετοι στα δημοψηφίσματα, αλλά γιατί ήταν ένα δημοψήφισμα εκβιαστικό. Διότι όταν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, λένε στο λαό ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι μέσα στην ΕΕ, αλλιώς αν βγει από την ΕΕ θα δυστυχήσει, εμείς δεν πρέπει να αποκαλύψουμε ότι αυτό το δημοψήφισμα γίνεται γι' αυτόν το λόγο;
Δεν ξέρω αν παρακολουθήσατε χθες μία συζήτηση στην ΕΤ-3, εγώ υπογράφω αυτό που είπε ένας εκ των δύο καλεσμένων, ο οποίος κάνοντας κριτική σε όλα τα κόμματα, λέει: Εγώ καταλαβαίνω το ΚΚΕ. Είναι κατά του καπιταλισμού και κατά της αστικής δημοκρατίας - της αστικής, όχι κατά της δημοκρατίας. Ολοι οι άλλοι τώρα, λέει, δεν μπορούν να κάνουν προτάσεις έξω από τα πλαίσια του καπιταλισμού και έξω από τα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Ετσι είναι τα πράγματα, αυτοί είναι οι δύο δρόμοι. Κι έπιανε μία μία τις αντιφάσεις όλων των κομμάτων και τις ανέτρεπε.
Δεν λέω ότι ήταν κομμουνιστής, το αντίθετο. Αλλά υπάρχουν και επιστήμονες που δεν είναι πολιτικά στελέχη κομμάτων. Αυτά, λέει, που προτείνονται δεν μπορεί να τα δεχτεί η ΕΕ, γιατί η ΕΕ είναι ένωση καπιταλιστικών κρατών, που σημαίνει αγορά, σημαίνει κράτος που παρεμβαίνει στην αγορά υπέρ της αγοράς και υπέρ της αστικής δημοκρατίας. Αυτό πρέπει να καταλάβει ο λαός, αλλά αυτά στα πάνελ δεν συζητιόνται. Θεωρείται ότι ο λαός αυτά δεν μπορεί να τα καταλάβει. Θεωρείται ότι πρέπει να συζητάμε την ατάκα του καθενός, ποιος είπε την καλύτερη ατάκα...
Ηταν μία συζήτηση, παρότι διαφωνώ με το διά ταύτα του κυρίου, που μακάρι να την άκουγε όλη η Ελλάδα, γιατί έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Και είπε και το άλλο: Είναι φιλελεύθερη πολιτική αυτή που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ; Τι θα πει, λέει, φιλελεύθερη πολιτική; Φιλελεύθερη πολιτική είναι η πολιτική στον καπιταλισμό σήμερα. Μπορεί να την εφαρμόσουν όλοι. Και αντί να πείτε, λέει, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι, να πείτε ότι είστε, όποιος είναι αντικαπιταλιστής όπως το λέει το ΚΚΕ είναι αντικαπιταλιστής, όχι αντινεοφιλελεύθερος. Και αυτά από έναν άνθρωπο που ήταν εκπρόσωπος της Ελλάδας στην ΕΕ, διαπραγματευτής, ο κύριος Γλυνός. Και αυτή τη στιγμή, λέει, τι θα πει αντινεοφιλελεύθερη πολιτική; Ο φιλελευθερισμός είναι καπιταλισμός...
Και αυτά πρέπει να τα καταλάβει ο εργάτης. Οι από πάνω τα ξέρουν. Αν δεν τα καταλάβει όμως αυτά ο εργάτης, βεβαίως θα δίνει σημασία στις μπαρούφες του ΣΥΡΙΖΑ. Με συγχωρείτε, αλλά λέγονται και μπαρούφες...

Ο λαός να αξιοποιήσει τα αδιέξοδα του συστήματος

-- Στη δημόσια συζήτηση για την έξοδο από την κρίση πολλοί επικαλούνται την πολιτική που εφάρμοσε ο Ομπάμα στις ΗΠΑ. Το ΚΚΕ πιστεύει ότι υπάρχει δυνατότητα για έξοδο από την κρίση και για ανάπτυξη προς όφελος του λαού με τέτοια πολιτική;
-- Ο Ομπάμα λέει «ανάπτυξη με λιτότητα». Οχι «λιτότητα με ανάπτυξη», αλλά «ανάπτυξη με λιτότητα». Δηλαδή να δοθεί βάρος στην επανεκκίνηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, αλλά με όρους λιτότητας, δηλαδή οι εργαζόμενοι όπως είναι τώρα και χειρότερα. Με αυτούς τους χαμηλούς μισθούς, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τα λοιπά.
Αλλά, να δούμε και μια άλλη πλευρά: Επειδή θυμάμαι βασικές συζητήσεις που είχαμε στο Κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια, προβαλλόταν π.χ. ο «πολύς και πάρα πολύ ικανός» να εξασφαλίσει διέξοδο απ' την κρίση και βελτίωση της ζωής των εργαζομένων ο Γκόρντον Μπράουν. Θυμάμαι πριν 2 χρόνια όταν μιλούσαν και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τα άλλα κόμματα - ΛΑ.Ο.Σ. κ.ά. πριν γίνουν τα καινούρια - χτυπούσαν την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου φέρνοντας το θετικό παράδειγμα του Γκόρντον Μπράουν!
Οταν ένας φιλελεύθερος είτε σοσιαλδημοκράτης κρατικοποιεί μια τράπεζα ή παίρνει μια τράπεζα κάτω από τον έλεγχο του Δημοσίου, αυτό θεωρείται «αριστερή» επιλογή. Εμ, δεν είναι. Τώρα λοιπόν έχουν κάνει σημαία τον κ. Ομπάμα και τον κ. Ολάντ. Ανάπτυξη με βαριά λιτότητα.
Αποδεικνύεται αυτό που έλεγε το ΚΚΕ: Οτι ο καπιταλισμός σήμερα δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση του, είτε με σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή είτε με φιλελεύθερη. Εχουν αδιέξοδα και ο λαός πρέπει να αξιοποιήσει αυτά τα αδιέξοδά τους, κάνοντας αντεπίθεση και όχι διαλέγοντας τη γαλλική ή τη γερμανική ή τη βρετανική λύση. Ας πούμε ο Ραχόι συναντήθηκε χτες με τον Ολάντ και συμπτύξανε συμφωνία. Ο Ολάντ είναι σοσιαλιστής, ο Ραχόι είναι φιλελεύθερος, λοιπόν; Τέτοιες συμμαχίες θα δείτε. Είναι αντιλαϊκές αυτές οι συμμαχίες.

Κανένα κέρδος για το λαό από τα ευρωομόλογα

-- Μπορείτε να μας πείτε πιο αναλυτικά τις θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με το ευρωομόλογο;
-- Το ευρωομόλογο, να μην το ξεχάσουμε, ήταν πρόταση του Γ. Παπανδρέου. Είχε αναθέσει, μάλιστα, στην Βάσω Παπανδρέου να περιτρέξει όλη την Ευρώπη και να μαζέψει 1.200.000 υπογραφές για να γίνει δημοψήφισμα για το ευρωομόλογο. Αυτά τα χάπια πετάνε στους λαούς.
Ποια είναι η διαφορά; Μέχρι τώρα υποστήριζαν ευρωομόλογο, για να πληρωθεί το χρέος, τώρα έγινε η «αριστερή» στροφή ευρωομόλογο για να γίνουν έργα! Αριστερή στροφή σε εισαγωγικά, μη με παρεξηγήσετε.
Το ευρωομόλογο, αν, ας πούμε, η Γερμανία εξασφαλίσει τα ανταλλάγματά της, γιατί είναι η χώρα που θα εγγυηθεί την αποπληρωμή του δανείου με ευρωομόλογο κι αν δεν πληρωθεί από το κράτος - μέλος, πρέπει να το πληρώσει η Γερμανία. Τα χρήματα από τα ευρωομόλογα θα πάνε σε μεγάλους επενδυτικούς ομίλους. Δεν πρόκειται να πάνε στους λαούς ούτε για επιδόματα ανεργίας, ούτε για την ενίσχυση των «κουρεμένων» ασφαλιστικών ταμείων. Και όλα τα άλλα θα μένουν ακίνητα. Αυτή η ανάπτυξη θα είναι με λιτότητα. Ας δούμε, όμως, και άλλη πλευρά: Πρώτη φορά μπήκαν ποσά στην Ελλάδα από την Κοινότητα; Για να μην πούμε τώρα ότι αυτά τα ποσά είναι πάλι από την εκμετάλλευση των λαών.
Για πάρτε τώρα τα ποσά που πήραν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κέρδισε ο λαός; Πάρτε το Γ' και Δ' ΚΠΣ. Εάν η Ευρώπη μας σώζει με τα ποσά αυτά τότε γιατί μπήκαμε στην κρίση; Το ευρωομόλογο θα έχει την ίδια λειτουργία, για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου με αντάλλαγμα ακόμη πιο ασύδοτο επιχειρηματικό περιβάλλον.